AFSCHEID MET EEN LACH EN EEN TRAAN

AFSCHEID MET EEN LACH EN EEN TRAAN

LISANNE VAN VLIET KIJKT TERUG OP MOOIE LOOPBAAN BIJ HELLAS

 

Den Haag – Ze had beslist een mooier afscheid verdiend. Uitgerekend op het moment dat Lisanne van Vliet besloot te stoppen met handballen, degradeerde zij met Hellas uit de eredivisie. Een smetje op de verder zo glanzende loopbaan van de 26-jarige aanvoerster. Een terugblik met een lach en een traan aan de hand van steekwoorden.

 

EERSTE WEDSTRIJD

Lisanne van Vliet, leerkracht van groep 8 en bovenbouwcoördinator aan de Koos Meindertsschool: ,,In 2004 ben ik bij Hellas begonnen. Twee jaar in de A1 gespeeld en ik zat ook bij het eerste team. Dat was meteen een hoogtepunt. Als 15-jarige een landskampioenschap meemaken. Het was zó geweldig. Dat wilde ik nog wel een keer meemaken. Het jaar erna werden we onder Erik van der Wel zaal- en veldkampioen met de A1. Een fantastisch jaar met veel hoogtepunten.”

 

MOOISTE WEDSTRIJD

,,Vanaf 2007 zat ik als vaste speelster in dames 1 met Nico Stet als trainer. We speelden in de eerste divisie. De mooiste wedstrijd was tegen VHC. Met een bus vol supporters konden we daar onze promotie naar de eredivisie veilig stellen. En dat lukte ook. Een euforisch moment. Om nooit te vergeten. De vreugde bleef maar voortduren, want de twee seizoenen daarna speelden we om de landstitel tegen VOC. Die wedstrijden verloren we wel, maar het waren prachtige jaren.”

 

DIEPTEPUNT

,,Op dit moment ben ik natuurlijk nog erg teleurgesteld over de verse degradatie van Hellas. Dat kwam hard aan. Zonde dat het vrouwenteam van zo’n mooie club volgend seizoen niet in de eredivisie speelt.”

 

BUITENLAND

,,Ik ben met Hellas veel naar het buitenland geweest. Europa Cup gespeeld op Cyprus, in Oostenrijk en Slowakije. Trainingskampen op Gran Canaria. Voorbereidingstoernooien in Denemarken en Zweden. Het waren unieke ervaringen die je alleen maar meemaakt door de sport.”

 

BESTE TRAINER

,,Erik van der Wel bij de jeugd en Nico Stet bij de senioren zijn de trainers die voor mij en mijn handbalontwikkeling heel belangrijk zijn geweest. Ik heb de mooiste jaren beleefd in de periode dat zij trainer waren. Veel geleerd.”

 

BESTE MEDESPEELSTER

,,Dat is voor mij absoluut Danick Snelder. Een keiharde werker met veel talent. Op het juiste moment heeft zij de belangrijke stap naar het buitenland gemaakt. Ze speelt al jaren met veel succes in de Bundesliga bij Thüringen en in het Nederlands team. Buiten dat was zij ook altijd mijn maatje en is dat nog steeds. Verder heb ik van het begin tot het einde met Talisa Groen bij Hellas gespeeld. Ook een echte vriendin in al die jaren.”

 

RAARSTE WEDSTRIJD

,,Dat was dit seizoen tegen Dalfsen. Een doordeweekse wedstrijd, waarin wij niet compleet waren. Zes speelsters van het eerste team waren door studie of werk niet beschikbaar op die avond. Toch moesten we spelen van de bond. Op donderdag, terwijl we zaterdag een beslissende wedstrijd hadden. Absurd.”

 

OPVALLEND

,,Heel bijzonder vind ik, dat ik zes jaar samen met mijn zus Kirsten in het eerste team heb gespeeld. Dat is altijd goed gegaan. Eigenlijk nooit problemen gehad. Het is wel jammer dat mijn droom, om nóg een keer landskampioen te worden na dat eerste jaar, niet is uitgekomen. Maar het was een eer om al die jaren aanvoerster van Hellas 1 te mogen zijn.”

 

TOEKOMST

,,Na elf jaar topsport is het nu tijd voor een volgende stap. Meer tijd voor een sociaal leven en nieuwe dingen ontdekken. Wat de toekomst precies gaat brengen, weet ik nog niet. Maar er komen vast andere mooie zaken op mijn pad. En met Hellas komt het wel goed.”

AD HAAGSCHE COURANT/PETER LOTMAN

 

 

 

 

ZWARE BLESSURE HELLEEN WESSEL COSTER
EERSTE SLAG IS VOOR HELLAS