HAAGS TEAM KANSLOOS TEGEN TOPPLOEG OCI/LIONS
Den Haag – Het was bij voorbaat al een ongelijke strijd. Het gepromoveerde Hellas tegen de vice-landskampioen OCI/Lions. Geteisterd door blessures kwam de Haagse club er dan ook niet aan te pas. Met de alleszeggende 14-36 nederlaag moest het technisch duo Budding/Saponjic ervaren dat de eredivisie dit seizoen weinig te bieden heeft voor de Haagse handballers.
Er viel de Hellenen niet eens zo veel te verwijten. Na het vertrek van een aantal basisspelers werd de ploeg ook nog eens geconfronteerd met een reeks blessures. Coach Saponjic gaf het in de aanloop naar de competitie al aan: ,,Dit is te veel voor onze smalle en onervaren selectie. We moeten proberen de schade beperkt te houden en hopen op een snelle terugkeer van de geblesseerde basiskrachten.”
De schade beperkt houden, lukte tegen het gelouterde Limburg Lions dus niet. Dat viel ook niet te verwachten en is bepaald geen schande. Het professionele Limburgse samenwerkingsverband draait al weer een paar seizoenen mee in de vaderlandse top. In de strijd om de landstitel moesten de Limburgers het de laatste jaren steeds afleggen tegen het ongenaakbare Volendam. Maar voor de overige opponenten uit de hoogste divisie bleek de ploeg van de vertrokken oefenmeester Gabrie Rietbroek steeds te sterk. De nieuwe coaches Maurice Canton en voormalig topspeler en recordinternational Lambert Schuurs hebben het stokje overgenomen met slechts één doel voor ogen: het winnen van de landstitel.
Daarbij laten de Limburgers niets aan het toeval over. Dat bleek zaterdag aan de Laan van Poot weer eens. Lions gaf het gehavende Hellas zonder medelijden een ongelofelijke en keiharde dreun. Tot aan 6-6 leek het nog op een krachtmeting. Daarna denderde Lions krachtig door naar de al onoverbrugbare 7-17 ruststand. Verontrustend daarbij was, dat de Hellenen in het laatste kwartier slechts één keer tot scoren konden komen. Dat is echt onvoldoende om mee te draaien op het hoogste niveau.
De Limburgers waren na het wisselen ook niet van plan om wat gas terug te nemen. Ze hielden de druk hoog en bleven geconcentreerd zoeken naar de effectieve combinaties. Op basis van een sterke dekking, waar geen doorkomen aan was voor Hellas, en met technische hoogstandjes werd de score geleidelijk opgevoerd. Opnieuw lukte het de thuisclub niet de verdediging, met daarachter ook nog de uitblinkende doelman Thijs van Leeuwen, uit elkaar te spelen. Het duurde, net als in de eerste helft, ruim vijftien minuten voordat de Hellenen een treffer eindelijk weer konden begroeten.
De thuisclub had nog het geluk, dat de Limburgers in de laatste periode een tikkeltje slordig omsprongen met de kansen die ze nog kregen. Toch werd in die fase de marge uitgebouwd van 11-23 naar 11-32 en was het wachten alleen maar hoe groot de afstraffing daadwerkelijk zou uitvallen. Bij 14-36 kwam er een einde aan de lange lijdensweg en harde les voor Hellas. ,,Toch kan ik mijn ploeg niet veel verwijten,” hield coach Saponjic de moed er nog een beetje in. ,,Het krachtsverschil met dit soort topploegen is zó groot. Wij kunnen tegen deze teams de punten simpelweg niet halen. We zullen ons dit seizoen moeten richten op de onderste tegenstanders. Dat is ons enige houvast.”
AD HAAGSCHE COURANT/Peter Lotman