VIER PECHVOGELS OP HET SCHILD GEHESEN

VIER PECHVOGELS OP HET SCHILD GEHESEN

SEIZOEN VOL NARIGHEID VOOR JORDI VAN ERP, KEVIN PRONK, MICHEL VAN BEIJNUM EN KYLIAN VAN VLIET

De afgelopen maanden waren ook voor de handballers niet makkelijk. Corona gooide nogal eens roet in het eten voor wedstrijden en trainingen. Toch kon er ook zonder toeschouwers regelmatig worden genoten van oogstrelende acties en fraaie doelpunten.  Maar er waren óók spelers, die minder geluk hadden en moesten afhaken vanwege ziekte of blessure. Een aantal van deze pechvogels uit de Haagse/Westlandse regio zetten  we bij het begin van de winterstop in de spotlight.

JORDI VAN ERP (21 JAAR, QUINTUS)

,,In oktober had ik een aantal nachten last van koorts en flink zweten. Dat ging maar niet over. Na het bloedprikken bleek dat ik te weinig rode bloedlichaampjes aanmaakte. Er werd vrijwel geen zuurstof vervoerd door mijn lichaam. Dat verklaarde ook dat ik geen controle had over mijn benen en me erg vermoeid en leeg voelde. Omdat het niet beter ging, wéér bloedprikken en toen bleek dat de oorzaak de ziekte van Pfeiffer was en daarnaast een onwerkzame lever. De eerst drie weken heb ik vrijwel niets kunnen doen, energieloos en de nachtkoorts bleef. Daarna ging het langzaam de goede kant op en kon ik na een goede nachtrust overdag weer mijn stage vervolgen bij Martin Stolze in de Lier. Het enige dat ik nu nog merk, is dat ik ’s nachts tien uur moet slapen, omdat ik anders overdag niets waard ben. Ik heb sinds kort de krachttraining opgepakt en hoop begin januari aan te sluiten bij de groep. Tot eind januari heb ik dan een aantal weken om wedstrijdfit te worden voor de eerste competitiewedstrijd”, aldus de aanwinst die overkwam van Dynamico en hoopte op een glorieus seizoen in Kwintsheul.

KEVIN PRONK (20 JAAR, HELLAS)

,,Ik ben eerder dit seizoen geblesseerd geraakt aan mijn schouder na een zware overtreding. Ik heb net de uitslag gekregen van de MRI-scan. Ze gaan me nog niet opereren, omdat er een kans is dat de blessure herstelt zonder die operatie. Maar het kan ook zo zijn, dat er later uiteindelijk toch een operatie aan te pas moet komen om het te repareren. Dat zie ik dan tegen die tijd wel. Ik heb geen idee hoe lang het herstel gaat duren, maar het zal helaas wel de nodige tijd gaan kosten. Ik had me zo veel voorgesteld van dit seizoen en draaide goed mee. Ik was lekker in vorm en kreeg veel speeltijd, maar jammer genoeg is het een grote tegenvaller geworden”, aldus de jeugdige midopbouwer van de Haagse eredivisieclub.

MICHEL VAN BEIJNUM (34 JAAR, WHC/HERCULES)

,,Ik begon dit seizoen net lekker op stoom te komen, maar in de wedstrijd tegen Dynamico scheurde ik mijn kruisband af. Het gebeurde bij een aanvallende actie vanaf de linkerhoek waar ik juist goed speelde. Na het afronden klapte mijn knie dubbel. Het was gelukkig wel een doelpunt…, haha. Maar einde seizoen helaas. Het is nog niet duidelijk of een operatie nodig is, maar het zal wel een maand of negen revalideren worden. Ik heb ook nog corona gehad, maar dat is al weer anderhalf jaar geleden. Ik werd door de coaches veel ingezet op de cirkel en noodgedwongen ook in de hoeken. Dus multi-inzetbaar. Maar nu is alles in één klap voorbij. Handbal is zeker niet het belangrijkste gelukkig. Toch is het vreselijk jammer, want ik had me juist zo veel voorgesteld van dit seizoen”, zegt de sociotherapeut in de kinder- en jeugdpsychiatrie op een gesloten crisis opnameafdeling.   

KYLIAN VAN VLIET (28 JAAR, EHC)

,,Vier jaar geleden ben ik geopereerd aan een zware schouderblessure. Het herstel duurde meer dan een jaar. Toen ik weer begon met handballen, bleek al snel dat het nog niet zo voelde als vanouds. Ik werd dus nóg een keer geopereerd en weer revalideren. Op het moment dat ik weer kon beginnen, sloeg corona toe. Eind vorig seizoen kon ik eindelijk lekker handballen en leek alle ellende voorbij. Maar dit seizoen ben ik weer uitgeschakeld door een hielspoor blessure. Ik heb het nog even geprobeerd tegen Dynamico, maar dat was helaas te vroeg en ik ben wéér uitgeschakeld. Voor mij dus een vreselijk jaar met vallen en opstaan. Helaas harder vallen dan opstaan. Ik hoop dat het volgend jaar beter gaat en ik weer van de partij kan zijn”, aldus de ingenieur bij Emerson Automation Solution. 

AD SPORT/PETER LOTMAN

Fijne feestdagen en een gezond 2022
BOEIENDE STRIJD TUSSEN HELLAS EN HOUTEN MET EERLIJKE PUNTENDELING